Te laat

Forbo, bekend van de vloeren, dient met zijn merk Marmoleum een oppositie in tegen het merk Canoleum. Maar dat is niet belangrijk, waar het om gaat is dat de advocaat van Forbo zijn argumenten te laat bij het Europese merkenbureau EUIPO indient. Op zich moet een oppositie dan worden afgewezen.

Maar Forbo en zijn advocaat vragen om clementie. Wat is er namelijk gebeurd? De advocaat was op de dag van de deadline ziek geworden en had daardoor de stukken niet tijdig kunnen indienen. De vrouw van de advocaat bevestigt dit nog eens onder ede.

Ziek?

 

Kulverhaal

Maar het Europese merkenbureau gelooft er allemaal geen fluit van en vindt het gewoon een kulverhaal, zo maak ik uit de stukken op. En als je het zielige verhaal van de advocaat leest springen de tranen je inderdaad in de ogen.

‘Redelijk late lunch’

Op de betreffende dag heeft de advocaat na een aantal drukke conference calls ‘redelijk laat’ de lunch gebruikt. (Ik zie de man op een terras in de juni-zon achter een glaasje wit rond een uur of 4 langzaam onderuit zakken). Rond 17.00 uur neemt zijn assistent nog contact op om hem te herinneren aan het indienen van de stukken. Dat regel ik, schijnt de man te zeggen. (Maar eerst nog chardonneetje, hoor ik daar achteraan. Klappert hier een dubbele tong?)

Late lunch (tot 18.30 uur)

 

Iets verkeerds gegeten

Vervolgens wordt de man rond 18.30 uur – nog steeds op het terras – ernstig ziek: iets verkeerds gegeten? Zijn toestand is dermate ernstig dat hij ‘met veel moeite een taxi naar huis neemt’ en eenmaal thuis niet meer in staat is een arts te consulteren, laat staan om aan die stukken te denken. (18.30 uur??? Noem dat maar lunchen).

Bij thuiskomst wordt de man door zijn vrouw in bed gelegd. Als hij de volgende ochtend ontwaakt beseft hij dat hij de stukken niet heeft ingestuurd. Gelukkig gaat het hem wel al weer een stuk beter. Zo goed zelfs dat het raadplegen van een arts hem overbodig lijkt.

Bewijs rammelt

Zowel het Europese merkenbureau als de kamer van Beroep wijzen het verzoek van Forbo om clementie af. Het bewijs rammelt, is de indruk. De verklaring van zijn vrouw komt natuurlijk niet echt van een ‘neutrale derde’. Ook is er geen medisch attest. En waarom heeft de vrouw het kantoor overigens niet even gebeld? Maar misschien had dat ook weinig zin want volgens de advocaat waren op dit enorme advocatenkantoor toevallig alle collega’s afwezig of op vakantie!

Rammelend bewijs?

Goedgelovig en soepel

Toch komt uiteindelijk nog goed voor Forbo en zijn ongelukkige advocaat. Als Forbo de zaak aanbrengt bij het Europese Gerecht, blijkt deze hoogste instantie goedgelovig en soepel. Zo’n verklaring onder ede van een advocaat vormt een ‘stevig bewijs’, aldus het Gerecht. Alles vond plaats in de privésfeer van de man en dus kan alleen hij hier uitleg geven. En ook de verklaring van de vrouw, een ‘persoonlijke verwante’, is volgens het Gerecht van waarde. Bij dit soort incidenten behoort de getuige meestal tot de ‘rechtstreekse entourage’. Clementie wordt verleend en de advocaat kan weer opgelucht lunchen.

Onbeantwoorde vragen

Hoewel de uitspraak veel mooie details geeft, blijven er toch ook veel cruciale vragen onbeantwoord. Wat was de lunch die de man zo ziek maakte? Een overjarige garnalencocktail? Een bedorven ossenhaasje? Slechte witte wijn? En heeft hij het overigens drooggehouden in de taxi? En was het ontbijt de volgende morgen, toen hij weer behoorlijk hersteld was, gewoon weer het standaardmenu, bakje muesli en een banaan? We komen het allemaal niet te weten en dat is jammer.

Tips

Gelukkig levert de kwestie wel een goede tip op: wees voorzichtig met de lunch op de dag dat je termijn afloopt. Deze keer kwam de advocaat er nog mee weg, maar ik denk dat deze smoes een tweede keer niet werkt.

Bas Kist