Maart 2019. Grolsch heeft zijn rechtszaak tegen Lidl verloren: de supermarkt mag zijn bier gewoon Kordaat blijven noemen. Er is geen gevaar voor verwarring tussen de merknamen Kordaat en Kornuit. Dat heeft de rechter in Rotterdam op 28 februari bepaald.

Ernaast

Kortom: ik zat er in mijn vorige Kornuit-blog dus naast. Dat het inzetten van al je geld op Kornuit ook enige risico’s met zich meebracht, bleek hier op kantoor al: de meningen waren verdeeld. De Kordaat-fans hebben gewonnen.

Drie punten van overeenstemming

Bij de beoordeling van een merkinbreuk kijkt de rechter altijd naar drie punten van overeenstemming: de visuele, auditieve en begripsmatige gelijkenis. Het is interessant te zien hoe de rechter deze aspecten weegt.

Begripsmatig

Opvallend genoeg laat de rechter het verschil in betekenis tussen beide merken – iets waar Lidl zwaar op had ingezet  – niet meewegen. Volgens de rechter is het onduidelijk of de Nederlander de betekenis van deze woorden – en daarmee het verschil – nog wel kent. Op dat front wil de rechter dus geen conclusies trekken. Belangrijk puntje voor Kornuit, zou je zeggen.

Visueel

In visueel opzicht is slechts sprake van een geringe overeenstemming tussen Kornuit en Kordaat, aldus de rechter. De verschillende verschijningsvormen van de lettercombinaties ‘nui’ en ‘daa’ spelen daarbij volgens de rechter een cruciale rol. Eens: daar kun je je iets bij voorstellen.

Auditief

Het rechterlijk oordeel over de auditieve gelijkenis vind ik toch opvallend. Mijn mening (Kordaat maakt inbreuk) was met name gebaseerd op de auditieve gelijkenis: de klank van Kordaat en Kornuit ligt naar mijn idee vrij dicht bij elkaar: Kor met een woord van 4 letters eindigend op een T.

Echter, volgens de rechter is de overeenstemming in klank gering. Hij voert daarbij een interessant argument aan: dat komt, aldus de rechter, omdat ‘de klanken van de lettergreep waarop de klemtoon ligt overheersen’. Maar zou je dan niet ook moeten zeggen dat die auditieve gelijkenis sterk vergroot wordt juist omdát die klemtoon van beide merken op de laatste lettergreep ligt? Daardoor krijgen de merken hetzelfde ritme, dezelfde klank.  Had de klemtoon bij één van de merken op Kór had gelegen, dan was de auditieve gelijkenis veel minder groot.

Beroep?

Maar hoe het ook zij: allemaal leuk en aardig, maar de rechter heeft gesproken en die heeft altijd gelijk. Daar kan eventueel alleen een rechter hoger in rang tegenop. Grolsch schijnt binnenkort een beslissing te nemen over een eventueel hoger beroep.

Bas Kist