Duitse origine
In zijn oppositiebeslissing (van al weer even geleden) laat het Europese merkenbureau EUIPO weten dat het element ‘spritz’ van Duitse origine is en als generiek woord wordt gebruikt in verschillende andere talen. Een deel van het Europese publiek, zoals Engelsen, Duitsers en Italianen, zullen ‘spritz’ beschouwen als ‘a type a drink consisting of sparkling wine mixed with a bitter-tasting liqueur, and sparkling water’, aldus EUIPO. Het merkenbureau verwijst daarbij ook naar het woordenboek Cambridge Dictionary online, waarin het woord ‘spritz’ is opgenomen. Als je dit zo leest denk je: deze oppositie gaat Aperol Spritz dus niet winnen. Maar het loopt toch anders.
Spanjaard kent betekenis ‘spritz’ niet
Na de uiteenzetting van het generieke karakter van het woord ‘spritz’, gaat EUIPO verder. Goed, ‘spritz’ mag dan in een aantal talen generiek zijn, maar dat wil niet zeggen dat dit Europa-breed ook zo is. Veel Europeanen, zoals bijvoorbeeld Spanjaarden, zullen geen enkele associatie hebben bij het woord ‘spritz’. Zij kennen de betekenis van ‘spritz’ helemaal niet, maar zien ‘spritz’ gewoon als een fantasiewoord, aldus EUIPO.
Verwarrend
En dat betekent dat juist dit deel van het Europese publiek de merken Aperol Spritz en het beeldmerk Spritz makkelijk met elkaar zal verwarren, gewoon omdat ze de betekenis van ‘spritz’ niet kennen. Voor hen is Spritz een verzonnen naam en een volwaardig merk. En twee van die Spritzen is in een deel van de EU dan toch verwarrend.
En in de Benelux?
Hoewel het toch voor mij ergens een beetje wringt, denk ik dat er op zich weinig valt af te dingen op deze uitspraak. We moeten nu eenmaal bij zo’n Europese oppositie naar de hele EU kijken. Maar wat als deze zaak niet in de EU had gespeeld maar alleen in de Benelux? In de Benelux is de generieke betekenis van het woord ‘spritz’ vermoedelijk algemeen bekend. Zou het Benelux Merkenbureau BOIP het ook een merkinbreuk noemen? Ik vraag het me af.
Bas Kist
