Stel je hebt een webshop en je wilt een partij T-shirts aan de man brengen. Je reclamebureau bedenkt een passende tekst. Maar dan heb je niet met Don Henley gerekend die je een gepeperde brief stuurt. Don, who the f… Is Don? Don was de drummer van de in jaren zeventig zeer succesvolle band The Eagles, vertolkers van onder andere het nummer Hotel California, een nummer dat ieder jaar in de Top 2000 alleen verslagen wordt door Bohemian Rhapsody.
Geen makkelijk mannetje
Don was en is geen makkelijk mannetje. Tijdens zijn muziekcarrière al niet en ook daarna blijkt Don alleen maar ruzie te maken en alles en iedereen te tiranniseren. Zo mag niemand de nummers van The Eagles coveren of remixen zonder zijn toestemming. Nu richt Don zijn pijlen op het bedrijf Duluth Trading dat een advertentie plaatste met de tekst ‘Don a henley and take it easy’. Volgens Don worden zijn merkrechten op gruwelijke wijze geschonden en wordt geprofiteerd van zijn bekendheid en die van het Eagles-nummer Take it easy.
Gewoon T-shirt
Toch ligt het niet zo makkelijk. Een henley is doodgewoon een T-shirt met knoopjes. Terwijl “take it easy” ook niets meer is dan een banale afscheidsgroet die duizenden keren per dag wordt gebruikt al sinds Adam en Eva uit het paradijs werden verbannen.
Heeft Don een zaak?
Met zijn merkrechten zal Don niet ver komen. Hij heeft het merk Don Henley ingeschreven voor cd’s en entertainmentdiensten. Dat is toch echt iets anders dan een T-shirt. Maar wordt er dan ontoelaatbaar geprofiteerd van de bekendheid van Don en het Eagles-nummer? Lastig te zeggen. We praten hier over een nummer van 40 jaar geleden en een muzikant die alleen nog in de rechtszaal de eerste viool speelt. Zouden er nog veel mensen zijn die de link leggen? En als je de link legt, dan vind je het toch gewoon een grappig gevonden tekst, zonder dat je denkt dat de grote Don hier achter zit? Van mij zou het mogen.
Toch niet kansloos
Echter, helaas lijkt de zure drummer toch niet kansloos. Ik kwam een eerdere rechterlijke uitspraak tegen van een zaak waarbij Don bezwaar ook maakte tegen een advertentie voor een henley. De tekst in die advertentie luidde: ‘This is Don’. Daarnaast stond een afbeelding van een man in een henley. Volgens de rechter kon dat niet door de beugel omdat er teveel werd aangehaakt bij de bekendheid van Don Henley. Het argument dat de opbrengst van de henleys niet eens de kosten van deze advertentie oversteeg, kon de rechter niet vermurwen. Het is te hopen voor beroepsquerulant Don dat henleys nooit uit de mode raken.
Deze column werd eerder gepubliceerd in MarketingTribune (31-10-2014) http://www.marketingtribune.nl/algemeen/weblog/2014/10/de-overeenkomst-tussen-jan-boezeroen-en-don-henley/